Zea Mays: Negua joan da ta

Negua joan da ta

Elurrak joan direnean nire mendien artean
eguzkia teloian atzekaldean da

Ateratzeko beldur da, beldur eszenikoa
aspaldi antzeztu ez duen obra honetan

Izpi txiki txikiren bat agertuz doa gaurkoan
poztasun handi batek besarkatzen nau

Mesedez ozen esan negua joan egin dela
nire arima hotzak ez du sinizten eta

Laztandu nazazu orain, ur urdinen artean
orain lainorik ez da, aurpegi biluziak
ta larrua jotzean garrasirik ozenena,
gordin amaigabea, negua joan da ta.

Jaio berrien antzera taupaden beharra dut orain
belarriekin ikusteko nire begiek entzuten ez dutena

Mesedez ozen esan negua joan egin dela
izara guztiak erre ditut eta

Soinu bakar bakarra zure bularraldean
negua joan da ta
borobildu zaizkit ertzak zure ondoan
izpi lasaigarri bat
negua joan da ta, negua joan da ta

Porque el invierno se ha ido

Al irse las nieves de mis montes
el sol esta detrás del telón.

Tiene miedo a salir, miedo escénico
en esta obra que hace mucho que no interpreta

Algún pequeño rayo aparece hoy, me abraza una gran alegría

Por favor di en alto que el invierno se ha ido
porque mi alma fría no se lo cree

Acaríciame ahora, entre aguas azules,
ya no hay niebla, caras desnudas
y al follar el grito mas alto,
crudo interminable, porque el invierno se ha ido

Como los recién nacidos necesito latidos
para ver con los oídos lo que mis ojos no oyen

Por favor di en alto que el invierno se ha ido
porque he quemado todas las sabanas

Un solo sonido, en tu pecho
porque se ha ido el invierno
a tu lado se me han redondeado las esquinas
un rayo tranquilizante
porque el invierno se ha ido

This entry was posted in Euskara, video. Bookmark the permalink.

Leave a Reply